OPOWIADANIA

Ja na szczęście mam zgraną klasę, a po za tym u mnie w szkole panuję zasada: w sporze nauczyciel - uczeń, zawsze stawać po stronie ucznie. Jak na razie działa... ciekawe, co będzie potem.

No to współczuję. Moja klasa była zgrana od samego początku, tak nas dobrali... u nas takie zorganizowane akcje nie są niczym dziwnym. Rozumiemy się i to jest najważniejsze. Z całą szkołą jest różnie, ale zazwyczaj też działa.

My się nie konsultowaliśmy, nie mówiliśmy sobie tego... To jest tak zwana "zasada niepisana", a nawet niesłyszana. Dokładnie! Nikt tego nie mówił! My już, gdy przyszliśmy do szkoły, wiedzieliśmy, co robić w takiej sytuacji!

Nasza szkoła była mała i wszyscy się znali, więc to może dlatego taka solidarność.

Zgadzam się. U mnie byli sami swoi, jak każdy się zna, to już nie ma takiej potrzeby za bardzo się lansować, bo niby dla kogo? I tak każdy zna cię zazwyczaj od podstawówki (bo my moje gim to było połączenie dwóch podstawówek), więc w jego opinii już się nic nie zmieni. A co do reszty, no to ludzie gadają. Po co się wysilać, jak i tak każdy wie, jak dana osoba wyglądała i jaka była w przeszłości.

Ja niestety też... ja już z niektórymi z gimnazjum nie rozmawiam. Pamiętam, że na koniec roku wszyscy ryczały i mówiliśmy sobie, że będziemy się widywać, rozmawiać na gg itd. a co się okazało w wakacje? Zero, pustka! Gadam tylko z dwoma osobami, bo reszta milczy i nawet się nie odezwie... I pomyśleć, że koniec roku szkolnego był około miesiąc temu.

U Ciebie może być inaczej, bo może uda się jakieś kontakty utrzymać. Nie wiadomo...