OPOWIADANIA

Wcale się nie dziwię, jednak ja czytam właśnie na onecie opowiadanie, które jest całkiem dobre. Osoba, która to pisze, umie ubrać w słowa, to co chce przedstawić, dlatego dla mnie to nie był aż tak wielki szok. Chociaż muszę przyznać, że niektóre opowiadania tam napisane naprawdę mnie zachwyciły. Na razie przeczytałam tylko kilka, dlatego nie mówię tutaj o wszystkich!!!

http://draco-hermiona.blog.onet.pl/

proszę
ale wiesz... są odcinki lepsze i gorsze...

Czytałam to kiedyś. Nawet nie dawno. Ale pierwszy rozdział mi się nie spodobał i porzuciłam.

Ostatnie rozdziały lepsze, zdecydowanie, ale nie zwaliło mnie z nóg. Co nie znaczy, że mi się nie podobało. Dobre, ale obecnie jestem na etapie Severitusów etc. i ciężko mi się szybko przestawić na coś o zupełnie innej tematyce.

Ja wiem, co muszę poprawić
Primo: stosuję starą metodę, że odleżane staje sie lepsze. Po jakimś czasie widać własne błędy i można nad nimi pracować.
Secundo: moje wypociny daję do czytania znajomym, którzy sa takimi miłośnikami internetowej literatury jak ja.
I na razie to mi wystarcza. Kiedy nie będę widziała większych niedociągnięć, wtedy pójdę na Mirriel, żeby dowiedzieć się nad czym jeszcze popracować

Niektóre tematy wydają mi się ponadczasowe i bez względu na to, czy piszę o czymś mając 15, czy 25 lat są tak samo ciekawe.

Nieciekawym tematem teraz wydaje mi się Tokio Hotel, albo jakieś romansidła z piłkarzami (wybacz, ale jestem szczera). A historie, które są oryginalne, niebanalne i w całości wykreowane przez ciebie zawsze będą interesujące. Nawet, kiedy fabuła będzie się zdawać infantylna.

A styl cały czas się poprawia, więc to raczej logiczne, że ten poprzedni mniej będzie mi się podobał.

Nie mówię, że nie może być ciekawe.

Ale motorem całej fabuły, nie może być to, że pojawia się w nim ktoś znany. Opowiadanie powinno być interesujące same w sobie, bez żadnych 'ozdobników'. Można stworzyć nowego bohatera, w oparciu o kogoś żyjącego, ale dopasować go do swojej wizji. Nie trzeba trzymać się nazwisk.
I właśnie takie kreowanie historii tylko na podstawie faktu gwiazdorstwa jednego z bohaterów nie wydaje mi się czymś dobrym.

Nie.
Po pierwsze, nie praktykuję wklejania zdjęć sław jako bohaterów. To w interesie autora leży umiejętny opis postaci umożliwiający czytelnikowi wyobrażenie sobie postaci. Więc nie wkleiło by się zdjęcia Crisa.
Po drugie pozostawienie wszystkich rzeczy bez zmian (poza imieniem) mija się z celem, bo autor i tak będzie miał przed oczami gwiazdę. Ale możesz napisać opowiadanie o piłkarzu, który gra w Manchesterze. Może być skrzydłowym. Ale nie musi być Portugalczykiem, playboyem, czy za kogo tam jeszcze się go bierze. Bo sztuką jest stworzenie własnej postaci, która zaciekawi czytelnika, a nie budowanie czegoś na podstawie łatki, którą ktoś do kogoś przypiął.
Jeśli ktoś umie pisać, napisze dobre opowiadanie bez nikogo znanego.
Takie jest moje zdanie.
A umieszczanie znanych ludzi po to, żeby zdobyć czytelników?
No cóż...