Właśnie, ferie...
Ja jako szczęśliwa mieszkanka Górnego Śląska zimowe lenistwo zaczynam już w sobotę imprezą urodzinową koleżanki, w niedzielę będę kwestować z puszką, w poniedziałek podbijam basen, we wtorek pakuje manatki i przenocowuję kumpelę, a w środę ruszam na wiochę zjeżdżać na różowym dupolocie z górki w lesie, znowu złamać rękę miejscowemu i bić pieszo dwadzieścia kilometrów po autostradzie.

A jak tam wasze plany?

Ja mam ferie dopiero 11 lutego, więc sobie jeszcze poczekam :/. Planów jeszcze nie mam :D. Muszę jeszcze nad tym pomyśleć xD.

Hmm.... ja mam ferie od 26 stycznia... a plany? Właściwie to na razie nic szczególnego: gitara. A czy coś więcej? Cóż, okażę się w późniejszym terminie.

Gitara ? Grasz ? ;). Elektryczna, czy klasyczna ? xD

No właśnie, na jakiej grasz?
Ja na klasycznej, na razie.

Ja mam chodzić na zajęcia, aby się nauczyć.

Na klasyku... właściwie dopiero zaczynam się uczyć i mam zamiar w ferie poprawić i to znacznie swój poziom, dlatego na ferie przewiduję gitarę.

Aaa. Ja pragnę nauczyć się na elektrycznej, ale najpierw muszę poznać klasyczną :D.

Słyszałam, że na klasyku i elektryku gra się tak samo... w sumie pewnie racja, bo  chwyty te same, liczba strun ta sama... i kiedyś też słyszałam, że najlepiej przygodę z gitarą (jakąkolwiek) zaczynać od klasyka... egh.. próbuję

Właśnie. I dlatego muszę najpierw nauczyć się na klasycznej.

Ja na klasycznej umiem jako tako.
Więc uczyć się nie muszę.
Co nie zmienia faktu, że przydałoby się zainwestować w nową gitarę.
Jakąkolwiek, byle nie rozlatywała się tak jak moja stara.

Tak. Ja mam tak samo. Idę niedługo kupić, bo aby si ę zapisać na kurs, trzeba mieć swoją gitarę.

Egh... ja się na kurs nie zapisuję żadne, bo jak usłyszałam ceny, to mnie lekko wywróciło na lewą stronę... uczę się sama w domu, tylko czekam na pomoce naukowe, które niedługo powinny do mnie dojechać... kiedy? nie wiem

Ja nie wiem, czy sama dałabym radę. Dodatkowo nie znam żadnej osoby, która gra. Więc pozostaje mi tylko kurs.

Mnie ojciec nauczył :)
I gram na jego starej gitarze, która ma jakieś 20 lat.

Ja mam kumpla który gra i koleżankę, więc na to akurat nie mam, co narzekać, jednak stwierdziłam, że nauczę się sama i nie będę im dupy zawracać... moje pomoce naukowe zostały wysłane, więc teraz czekam kiedy dojdą i się rozpocznie "poznawanie" z gitara, a w ferie... dwutygodniowa randka :) ciekawe kto pierwszy wykituje przez te dwa tygodnie: ja czy gitara

Stawiam na twoje palce.

hehe... ja też, bo ona już nie jedno przeżyła <lol> i bardzo mnie kocha, bo nie narzeka <lol2> <rotfl>

I jak randez vous z gitarą?

Obraziła się na mnie i się roztroiła :P A nikt nie umie jej nastroić porządnie i się skończyło...
W ogóle jak się okazało, to gitara to jakiś szajs jest...

Czyli historia podobno do mojej.

Teraz obstaję przy tym, że gitary wolę słuchać, bo dotykanie źle się kończy :)

Chelsea zazdroszczę Ci...
moja gitara w kącie stoi i nikt się nią nie interesuje...
co więcej nikt nie chce na niej grać...
Chciałam się nauczyć, ale ona jest wiecznie rozstrojona, a jak kumpel przyjeżdżał na stroić to wyglądało to mniej więcej tak:
nastroił, brzdąknął, dostroił niektóre struny, zagrał piosenkę, wszystko rozstrojone, nastroił, brzdąknął i znów musiał pojedyncze struny dostrajać...
nie mam do niej cierpliwości, więc tak stroi biedaczka...

Możesz spróbować grać na grzebieniu. Albo tarce.
Tam nie ma w końcu strun, prawda?
;p;p;p

Mam harmonijkę :P Ale za słabe płuca... kiedyś na niej grałam. Tylko, że ta moja gra nie była płynna, a raczej wydmuchiwanie poszczególnych dźwięków. Jakaś muzyka wychodziła, ale...
Myślałam raczej o keyboardzie... tylko podejrzewam, że mnie rodzice z domu wywalą jak im powiem, żeby mi kupili. Gitarę chciałam i nie gram... a wytłumacz im, że nie idzie...

Ja bym chciała perkusję! Ale nawet nie miałabym gdzie jej postawić, bo dopiero w kwietniu (!) wproadzam się do nowego mieszkania, a na razie muszę się gnieździć pośród stert kartonów i wujowych bibelotów.

Perkusje pamiętam, że też kiedyś chciałam. U mnie w szkole jedna stała. Pamiętam, że wystarczyło raz puknąć w bęben, żeby usłyszeć "nie dotykaj, bo roztroisz". Okropność... można się zniechęcić.

Ja tak miałam z pianinem :)
Ale do niego nigdy mnie nie ciągnęło.