OPOWIADANIA

Mam nadzieję, że moje Cię nie wkurza, bo lekko takie jest...

No, ale ja Ci powiem, że jak w każdym opowiadaniu widzi się ten sam motyw przewodni [a dość często tak jest] to już na samym początku odechciewa się czytać. Cięgle to samo, jak w brazylijskiej telenoweli... nic ciekawego.
No, ale na szczęście zdarzają się opowiadania oryginalne inne

a najgorsze jest to, że ludzie piszący opowiadania, myślą, że jak będzie zdrada, płacz i rozpacz, to opowiadanie będzie ciekawsze... czasami tak, a czasami... sami wiecie żdś

Swego czasu bawiłam się w proroka tzn. czytałam opowiadanie i wymyślałam co będzie dalej. I się sprawdzało. Żeby nie być utożsamianą z takimi opowiadaniami skończyłam pisać na blogach. Bo tam większość to takie "B!g Loff StOrY!" i nawet jeśli jakieś opowiadanie jest stosunkowo dobre to i tak ginie w gąszczu kiczu.

Najbardziej rozwalają mnie hasła z cyklu: "Znamy się dwie godziny, ale cię kocham! Bo jestem z tobą w ciąży!"

;p

Ja przewidywałam, co będzie w brazylijskich i argentyńskich telenowelach Nie oglądałam, a i tak wiedziałam kto z kim i dlaczego I jeszcze wiedziałam jak się wszystko skończy i jak ich życie się potoczy... oczywiście nie dosłownie, tak w przybliżeniu
Natomiast przewidywać opowiadania w necie... nigdy nie próbowałam. Może, żeby się nie załamać.

Ja też lubię się dzielić czymś, co stworzę A po za tym, jak pisze dla kogoś, to mi się chce pisać. Samej dla siebie mi się nie chcę i nigdy czegoś takiego nie kończę.

Lubię się dzielić tym co stworzyłam pod warunkiem, że sama jestem z tego zadowolona. Teraz nie opublikuję czegoś, z czego nie będę zadowolona w stu procentach. Nie mam zamiaru wciskać ludziom kitu. W sumie i tak każdy pisałby o moim tekście dobrze, bo nie spotkałam się jeszcze z KONSTRUKTYWNĄ krytyką na blogach. A mi zależy na obiektywnej, solidnej opinii. Dodatkowo to co piszę teraz, tak 'do szuflady', pomaga mi wzbogacić własny warsztat. Wracam do napisanego tekstu po jakimś czasie i sama widzę jakie popełniłam błędy. W następnej miniaturce staram się ich nie powtarzać etc. Sama widzę, że czynię postępy w porównaniu z tym nieszczęsnym opowiadaniem, które wklejam w 'Trudnych początkach', czy choćby historią Chelsea. Ale to jest coś innego, czego na blogach się nie spotyka, dlatego nie publikuję tego co napiszę. Bo dla niektórych środowisk nie jest to wystarczająco dobre, dla innych przeintelektualizowane, a jeszcze inni tego nie zrozumieją.

I właśnie z czymś takim nigdy się na blogach nie spotkałam. Albo jest: "Świetne opo, czekam na nexta! Pozdro" (bardzo wiele nam to mówi o elokwencji wypowiadającego się), albo leci kuchenna łacina.

Ale nie na blogach, raczej.

www.mirriel.ota.pl/forum
Tam są konstruktywne komentarze.

W takim razie ja se jeszcze z nimi nie spotkałam.
Sama zresztą pisałam komentarz niezbyt inteligentne.
Teraz na blogach nie piszę, więc tego problemu nie mam.
Co nie znaczy, że nie byłabym w stanie pisać konstruktywnych komentarzy.
Cały czas robię to na forum.